Wystarczy odbyć krótki spacer po mieście, by dostrzec, że Łódź to miasto kontrastów, w którym zachodzą dość liczne zmiany. Stare, szarobure, XIX-wieczne kamienice rażą swoimi zaniedbanymi obdartymi z tynku, chropowatymi elewacjami. Kłują w oczy kikuty konstrukcji wsporników balkonów, które nie doczekawszy się remontu, zostały brutalnie powyburzane, pozostawiając tym samym smutne świadectwo po latach PRL-u i początkach tak zwanej transformacji ustrojowej. Wtedy zagadnienia z obszaru estetyki elementów architektonicznych, delikatnie rzecz ujmując, nie należały do priorytetów, którymi kierowałyby się ekipy remontowe i nadzorujący je inżynierowie. Prym wiodło raczej podejście z dominującym prymitywnym pragmatyzmem, zgodnie z którym, w sytuacji gdy element fasady budynku odrywał się od bryły i w skutek korozji nieuchronnym jego przeznaczeniem był upadek z wysokości na chodnik lub na przypadkowego przechodnia, najlepszym rozwiązaniem (mającym na celu unikniecie tej sytuacji) było jego brutalne urwanie.
Na szczęście te czasy mamy już za sobą. Dlatego proponuję odwrócić wzrok od odpychających wizualnie, zaniedbanych czynszówek z przełomu XIX i XX wieku, udać się kilka przecznic dalej i skierować spojrzenie na wyłaniający się zza szarych brył kamienic nowy pejzaż. Czytaj więcej…
Wpisy, które napisał Adam Chciuk
